Juni 2019

3 juni Batsi - Andros

Vanmorgen om 5.30 uur wakker geworden in de haven van Batsi op Andros. Wij zullen om zeven uur vertrekken maar staan meestal ruimschoots voor die tijd op om nog eens naar de weersverwachting te kijken, thee te drinken, havermoutpap te maken en de eerste bak koffie. 

Zaterdag zijn wij vanuit Ormos Annas vertrokken naar Tinos. 's Ochtends staat er een mooie strakke wind 16 knopen. Tussen Mykonos en Delos gaat de wind tegen staan en na het opdrogen van het dek kunnen we vaatjes zeezout schrapen.

In Tinos bezoeken we het spirituele centrum van het moderne Griekenland. Tinos wordt ook wel het Lourdes van de Aegeische zee genoemd. Het middelpunt van alle belangstelling is een ikoon, dat gehuisvest is in de Panagia Evangelistria kerk, die Tinos stad domineert.

Wij zijn er op zaterdag tegen een uur of zes 's avonds. Het is de tijd dat kinderen gedoopt worden. Dit gaat aan de lopende band maar wel voor ieder kind een eigen plechtigheid. Er zijn vier doop vonten beschikbaar, deze dag worden er twee gebruikt. Van één van de ouders krijgen wij een armbandje van touw met een kruisje. He zal het kind en de ouders wel geluk brengen.
Als wij terugkomen bij de boot heeft de groep bedacht dat wij uit eten gaan. Aytug is onze directe tafelgenoot en hij spreekt Engels en Chinees. Hij is met zijn ouders op stap om in Volos af te stappen om klanten in Griekenland te bezoeken. Zijn familie heeft een textiel fabriek in China omdat de lonen in China 15 jaar geleden 10 maal lager waren dan in Turkije. Nu is het weer bijna gelijk.

Zondag vertrekken wij naar Batsi. Wij doen rustig aan, 28 mijl is een leuk dagtochtje. Bij Plaka op Andros

leggen wij het anker voor de lunch, een middag pauze en een paar rondjes zwemmen rond de boot. De rest van de groep is haastig, naar later blijkt bang dat er geen plek meer in de haven zal zijn. Er is geen wind en waarom zou je veel diesel verstoken door een hoge snelheid. De commodoor geeft aan het voortaan toch wel op prijs te stellen als wij ons aansluiten.
Als wij aankomen is er nog een mooi plaatsje langs de kade. Later worden wij klem
gezet door nog twee huurboten die er ook nog tussen passen.

3 juni Skyros

Nu terwijl ik dit zit te schrijven zijn wij vier en half uur onderweg. Nog geen wind gezien, de accu's zijn vol, de watertanks zijn vol en Hanneke heeft al een wasmachine met was gedaan. Rustig door tuffen, we liggen al wel weer achteraan in de groep. Nog 37,6 mijl te gaan staat op het display. Om drie uur zou er wind moeten komen, misschien ook wel een onweersbui. We zullen zien.

En inderdaad om een uur of twee begon het en ging de motor uit. Nog ruim 30 mijl zeilend kunnen afleggen.

Na wachten aan een vissersboei, wat door de havenmeester erg op prijs werd gesteld konden wij een plek krijgen naast een rondvaartboot. Het bleek één van de beste plekken in de haven te zijn nadat om 9 uur 's avonds een (voorspelde) zuiden wind opstak. De boten bij de ingang van de haven waren erg aan het rollen. 

Voor Hanneke werd een koninklijke trap geregeld om te kunnen afstappen. Dinsdag morgen was er een busje gehuurd om naar de hoofdstad van het eiland Skyros te gaan. Eerst een bezoek aan het beeld van Rupert Brooke, Engels poëet, beroemd om zijn oorlogssonnetten.  Hij overleed onderweg naar de Dardanellen aan een bloedvergiftiging opgelopen door een muggenbeet. Hij is begraven op Skyros, het graf hebben wij niet bezocht. Elk zichzelf respecterend eiland of iets groter dorp heeft een archeologisch museum, zo ook Skyros en omdat wij nu in een groep zitten hebben wij de oude stenen bewonderd. Zo langzamerhand raken wij uitgekeken op oude stenen, wel of niet bekrast met hierogliefen. Daarna een bezoek aan het folklore museum van de Faltaits, een van de eerste folklore museums van Griekenland. In een aantal kamers kleden, meubilair en veel borstbeelden van familieleden. 

's Avonds uit eten met de hele groep in een vis taverna aan de haven. Bij het dessert mochten wij enige van onze songs met trekzak en gitaar op het publiek loslaten. Prachtig is het om dan te zien dat er als de schaamte voorbij is meer muzikaal talent aanwezig is. Wij begrijpen nog weinig van het Turks maar het klonk goed en na enig aarzelen kwamen de voeten van de vloer.

Totaal vandaag afgelegd 64,7 mijl in 11 uur en 37 minuten, gemiddeld 5,6 knopen.

5 juni Skopelos

Vandaag om acht uur vertrokken. Veel te vroeg, maar onder groepsdruk doen we mee. De wind van deze dag  zou pas later op de dag verschijnen, dat werd een hele dag motoren. De wind stak op om half vier, wij hadden nog 4 mijl naar de haven. Alle zeilen optimaal getrimd konden wij deze in stilte afleggen.

Alle Turkse boten waren al twee uur binnen, zij trekken de gashandels open om zo snel mogelijk in de haven te liggen. Wij genieten ervan om zo rustig mogelijk te varen, je kijkt wat om je heen, leest de krant of een boek of Hanneke gaat zelfs gitaar spelen.

Ontzettend blij worden wij elke keer als de wasmachine (Daewoo mini) voor 3 kg was weer mag draaien Als de motor het water van de boiler heet heeft gebruikt Hanneke het hete water voor de wasmachine en kan het hele programma worden afgewerkt op de 2000 Watt inverter. Met de 70 Ampère dynamo hebben wij  te veel aan energie met zoveel motor uren. Als de accu's vol zitten en ook de watertanks door de watermaker, schakelen wij de dynamo uit. 

Totaal vandaag afgelegd 42,7 mijl in 8 uur en 28 minuten, gemiddeld 5,0 knopen.

10 Juni Volos

Vandaag was het vetrek om 6 uur 's ochtends gepland. Wij waren er om half zes uit en tien over zes los van de kade.

Volos hebben wij bereikt na een nachtje ankeren bij Palio Trikeri in de Pythos baai. Wij worden deze week achtervolgd door pech. Donderdag geeft het mobieltje van Hanneke (iPhone 6s) de geest. Na contact

met het apple service centre wordt de conclusie getrokken na twee uur proberen dat het echt wel kapot is en naar een service centrum moet. Wij hebben het apparaat slechts drie weken. Vanuit Skopelos naar huis gestuurd om daar terug te brengen naar de Mediamarkt. 
Onderweg naar Palio Trikeri valt de motor twee keer uit en als wij bezig zijn het anker te laten zakken gebeurd dat weer bij stationair draaien.
Anker ligt goed en als wij een uur later weer starten kunnen wij het anker even strak trekken en liggen wij stevig.
Na een goede nachtrust maken wij wij een wandeling naar Palio Trikeriport waar ook een drietal boten van onze DADD vloot liggen. Van Atilla van de Esperanza krijg ik de tip het brandstof fijn filter eens strakker aan te draaien. Daarna geen probleem meer gehad tot nu toe. Waarschijnlijk een beetje valse lucht bij de brandstof.
Zondag in Volos geeft de motor van het toilet het op. Er is een reserve motor aan boord en na twee uurtjes werken is het toilet weer in functie. Toch wel handig om twee toiletten aan boord te hebben, alhoewel wij nog  niet vergeten zijn dat het toilet in ons eerste bootje een emmer was.

Dan de leuke dingen. Zondag gaan we met een uitstapje naar Makranitsa, een dorpje hoog in de bergen met uitzicht op Volos. De rit gaat met de lijnbus. Altijd even spannend of deze komt en eventueel ook nog op tijd. Na twee uurtjes genoten te hebben van het frisse water uit de bronnen en een wandeling door het dorpje keren wij terug naar Volos. In Makranitsa is een Byzantijns museum met veel ikonen. De moeite waard was het om er doorheen te wandelen. 

's Avonds in Volos zaten wij te wachten op het startschot van de DADD ralli van Volos naar de Zwarte Zee. Wat er wel gebeurde was een plaatselijke muziekuitvoering te ere van de Aartsbisschiop van Alexandrië die deze week in verband met Hemelvaartsdag en de start van de maritieme week als gast aanwezig was. Het startschot van de rally speelde zich met name af in de whatsapp groepen. De groep Turgutreis-Volos liep op zijn eind en een nieuwe DADD Myrina Route werd ingericht. Daarin communiceren  nu de boten die meegaan tot aan Myrina op Limnos.

Vandaag gaat de tocht naar? Een aantal boten kiezen ervoor om noord van Skiatos naar Panitos bay op Nisos Kyra Panaga te gaan. Eenmaal boven Skiathos is het één recht lijn alleen wij vonden dat wel lagerwal met vrij scherp aan de wind. 
Wij varen onder Skopelos langs, eventueel ankeren in Ormos Stafylos of door naar Nisos Alonnisos. Plons en Fastned Lady liggen op dezelfde koers. We zullen zien waar het eind van de dag is. 
Totaal vandaag afgelegd naar Volos 42,7 mijl in 12 uur en 36 minuten, gemiddeld 5,7 knopen.

13 juni Limnos

Het is Ormos Stafylos geworden. Niet de beste plaats vanwege geringe swell, maar wij hebben er goed geslapen. De volgende morgen direct door Nisos Kyra Panagia, Ormos Planitis. Op dit eiland alleen geiten en een aantal monniken. De baai is heel erg beschut. Voordat we daar zijn onder Nisos Alonnisos geankerd om een aantal telefoontjes te kunnen doen. Op Nisos Panagias verwachtten wij geen internet of telefoonbereik. Het telefoontje was belangrijk omdat DHL meldde dat mijn pakketje met nieuwe dynamo niet goed geadresseerd was. Gelukkig bleek het pakket nu bij Speed-ex op Limnos te liggen. Lunchtijd binnen op Planitis Bay, waar nu ruim tijd was om weer eens samen muziek te maken. Ons repertoire wordt steeds beter evenals de samenwerking (mag toch ook wel eens na 43 jaar samenleven).

De volgende ochtend om 7 uur vertrekken om 55 mijl later op Limnos te landen. Als eerste naar Speedex voor de dynamo, die de volgende dag is ingebouwd. Lijkt het goed te doen, de regelaar stopt met laden bij 14,2 Volt. Hanneke haalt op Limnos weer een voorraad proviand in. Zij heeft lekkere biologische rode wijn gevonden, 12 liter ingeslagen en met de 8 liter die nog aan boord is moeten wij toch aardig uit de voeten kunnen de komende 2 maanden. Vorig jaar hebben wij wel goede wijn gevonden in Turkije, maar dit jaar moeten wij het nog zien. In elk geval ligt de prijs in Griekenland lager dan in Turkije en wi zijn toch wel behorend bij de categorie zuinige Nederlanders.
Op Limnos nemen wij afscheid van Serhat met Vision S en Margaretha en Roger van de Kobsous. Wij gaan eerst met negen boten verder. In Turkije met name Istanboel wordt de vloot weer uitgebreid. 

Limnos is het eerste eiland dat door Jason en de Argonauten werd aangedaan. Op dit eiland hadden de vrouwen te weinig geofferd aan Afrodite en daarom gingen de vrouwen als straf minder fris ruiken, hetgeen de mannen afstootte. De mannen vonden nog wel hun genoegen bij de slavinnen en werden als wraak door de vrouwen gedood. Limnos was op het moment dat Jason hier aankwam een vrouweneiland. Zij werden meer dan welkom geheten en volgens de mythe verbleven Jason en zijn vijftig mannen hier twee jaren en zorgden voor het nodige nageslacht. Wij moesten het met twee dagen doen.

Nu zijn wij onderweg naar Morton bay bij de ingang van de Dardanellen. De Turkse vlag mag zo meteen in het want.

15 juni Çanakkale

Vanmorgen 8 uur vertrokken voor een afstand van 14 mijl naar Çanakkale. In plaats van recht de drukke vaar route in de Dardanellen oversteken doen wij dat op zijn Turks schuin tegen de stroom in (wij volgen onze leider). Gelukkig weten onze Duitse collega's van de Fastned Lady hoe het hoort en steken in een

rechte hoek over. Niet lang na vertrek komen wij achtereenvolgens in een drietal hoosbuien met onweer terecht. De boot is nu weer lekker fris buiten, alle zout en zand weggespoeld. De stroom tegen is hier in het kanaal soms vrij fors, 3 à 4 knopen tegen (of als je de andere kant opgaat mee). Eerst wordt er medegedeeld dat een aantal boten buiten de haven moeten ankeren, maar bij aankomst blijken wij er toch allemaal in te passen.

Na de koffie op Plons en een lunch aan boord is het tijd om in te klaren. Een twee uur durende sessie voor acht boten. Eerst het transitlog invullen en laten afstempelen door de harbour master, dan de port police die ons registreert in het 'systeem'. De gezichten op het paspoort nog eens vergelijkt met de personen in werkelijkheid en daarna met de paperassen nog langs de douane. 

Wij maken nog een wandeling door de stad om te ontdekken dat sommige zaken hier wel erg goedkoop zijn. Een bolletje ijs voor € 0,32 (Griekenland € 2,00, maar dan zijn het dikke bollen). Kersen een hele kilo voor € 1,60.

's Avonds na een diner in de stad, nu op zijn Turks met mezes vooraf en een hoofdgerecht (indien gewenst). Wij bestellen er een glaasje wijn bij en dat is tegenwoordig in Turkije van goede kwaliteit te krijgen.

Totaal afgelegd van Lımnos naar Çanakkale  76,4 mijl in 14 uur en 46 minuten, gemiddeld 5,2 knopen.

17 juni Kemer bay

Vanmorgen om 6.15 uur eruit en om 6.45 gingen wij de haven uit. Een dagtocht van 38 mijl met stroom en wind tegen. Stroom de eerste vier uur een beetje afwisselend maar gemiddeld 1 knoop. Een windje tegen van 7 knopen allemaal goed te doen alleen bij het verlaten van de Dardanellen en het invaren van de Marmara Zee zat er enige deining in. De zee van Marmara is ruim 11.000 vierkante kilometers,  het IJsselmeer 1100. 

Gisteren zondag hebben wij een aantal excursies gemaakt in Çanakkale. In de stad zelf is een oorlogsmuseum met een mijnenlegger waar met name 18 maart 1915 herdacht wordt. Door het leggen van mijnen werd de Zwarte Zee afgesloten en kon Rusland de geallieerden niet helpen met zijn oorlogsvloot. Op 18 maart hebben Engelse en Franse boten geprobeerd de Dardanellen te doorbreken. De meeste boten sneuvelden echter en de landinvasie verliep na langdurige gevechten voor de geallieerden net zo slecht. Een loopgravenoorlog zoals in België en Frankrijk heeft in de Dardanellen zo'n 11 maanden geduurd met verliezen aan zowel geallieerde kant (Frankrijk, Groot-Brittannië (inclusief Australië, Nieuw Zeeland en India) en Rusland) als aan de kant van de centralen (Duitsland, Bulgarije, Oostenrijk en Turkije) vielen enkele honderd duizenden jonge mannen. Prachtige velden met oorlogsgraven en gedenktekens zijn dan ook met name ten noorden van de Dardanellen te vinden.

Binnen het museum ligt het kasteel waarin het leven van de soldaten wordt getoond en een zaal ingericht als Piri Reis zaal. Piri Reis was een Ottomaans admiraal, navigator en tekende veel zeekaarten.

Na de lunch wordt met de bus een reis gemaakt naar het museum van Troje, 35 kilometer ten Zuid Westen van Çanakkale. Een 5 verdiepingen tellend gebouw vanuit de verte waarneembaar toont de geschiedenis van Troje, met natuurlijk de meest beroemde mythe van het paard van Troje. Een indrukwekkend opgezet museum.

Vandaag in Kemer nog een cultureel uitstapje naar Parion. Wij liggen voor anker buiten de vissershaven, In de haven is geen plaats voor ons. In het enige 'cafe' van het dorp worden wij ontvangen met een verfrissing, dat is hier water of yoghurt met water verdund. Door het dorpshoofd (dit is de vertaling van google) worden wij welkom geheten. Ik denk toch eerder burgemeester van een tiental dorpen in deze omgeving. 

Wij bezoeken daarna Parion, een opgraving waar sinds 2005 gewerkt wordt. Eerst een bezichtiging van het odeon (klein overdekt theater). Bij het uitproberen van de geluidskwaliteit werd Hanneke gevraagd te willen deelnemen aan een interview voor een promotie filmpje voor de sponsor vn deze opgravingen. Men vond het bijzonder dat zeilers vanuit Hollanda hier terecht komen voor zo'n opgraving. Hanneke heeft haar best gedaan er iets van te maken terwijl zij nog niets van de opgraving had gezien.

Met een busje zijn we vervoerd naar een oude kerk die opgegraven is ten tijde van de bouw van de elektriciteitscentrale De fundamenten zijn nog zichtbaar maar ook grafkamers daarbinnen. Van twee graven zijn de skeletten nog in redelijke staat en tentoongesteld onder glas. De elektriciteitscentrale is een zeer moderne kolengestookte centrale gefinancierd met chinees geld.

18 juni Saraylar Bay

Vandaag 8 uur vertrokken. De tocht zou 33 mijl beslaan edoch het werden er 39,7. Hoezo meer mijlen? De wind stond tegen en eerst hebben we onder lagerwal geprobeerd te kruisen. Niet echt leuk met 17 knopen tegen. Daarna 2 riffen gestoken om met de motor zo snel mogelijk aan hogerwal te komen onder de eilandjes AVSA ADASI en PASALIMAN ADASI (Adasi is trouwens eiland in het Turks). Dit lukte redelijk waarna wij rustig verder konden motoren, terwijl de wind inzakte. Ondertussen moeten wij ons aanmelden voor de uitstapjes op donderdag en zaterdag in Istanboel. Het weer is nu te warm (in de boot 33, buiten is lager tegen de 29)  en na het werpen van het anker is het eerst siësta tijd.

Even zwemmen tussen de kwallen, die niet prikken en wij zijn fris om de wal op te gaan. Het dorpje is erg mooi. Veel is gemaakt van marmer. De tafels in restaurants en cafeetjes hebben allemaal marmeren platen en er zijn veel beelden te vinden. Het toerisme is hier kleinschalig. Het meisje in het café waar wij een bonenschotel en Turkse pizza eten wil graag oefenen met Engels. 

Het eiland Marmara is de naamgever van de Zee van Marmara en het hele eiland bedenk met marmer rotsen. 

De volgende ochtend vertrekken wij naar Istanboel naar de Atakoy marina. Direct de ankerbaai uit liggen wij en lager wal en bij met vast zetten van de grootzeilval schiet deze mij uit handen en gaat naar boven in de mast. Wij varen door op de motor, de wind staat weer tegen uit het Noord

Oosten. De motor wordt fors aan het werk gezet en zo ploeteren wij voort met 6,5 knopen.

21 juni Pendik Marina Istanboel

Vanmiddag aangekomen. Direct erop uit om een nieuwe inverter te vinden. Aangekomen in Atakoy marina eergisteren, aangelegd in een krappe box met de toegang er naar toe die even krap was. Na aankomst biedt Francois van de SOAVADIA aan om de grootzeilval naar beneden te halen

Terwijl hij mij omhoog haalt en Hanneke de veiligheidslijn bediend is het klusje snel geklaard en beschikken wij weer over de grootzeilval. De boot wordt met hogedrukspuit even afgespoeld en als ik de walstroom aansluit zit de inverter nog aangesloten en gaat deze piepen en kraken en geeft de geest. De walstroom aansluiting moest door personeel van de haven eerst aangesloten worden, bij alle boten van de DADD rally was één van de stroomdraden doorgeknipt. Dit was kennelijk de manier om lege boxen af te sluiten. De zekering werkte dus ook niet meer perfect anders was de inverter niet doorgebrand. De haven ziet er verder enigszins vervallen uit. Het onderhoud blijft achterwege en er zijn veel lege boxen. Als de Esperanza in aanraking komt met het anker van Plons breekt de hele vingersteiger af. Op de bouten was het hout doorgerot. Het moet wel een stevige aanvaring geweest zijn, het ankerbeslag van de Plons was krom en bij de Esperanza de bimini stang en scepter krom.

Donderdag excursie dag in Istanboel. Ms Ceren leidt ons op een prettige manier in sneltrein vaart door en langs de belangrijkste bezienswaardigheden van Istanboel:

- Sultanahmet Square (historische centrum van Istanboel enrenbaan voor paarden tijdens de Romeinse tijd)

- Sultanamet (Blue) Mosque (gebouwd tussen 1603 en 1618 in opdracht van sultan Ahmed I)

- Hagia Sofia (voormalig Grieks Orthodox Christelijn patriarchale cathedraal, later een Ottomaanse moskee en nu een museum)

- Topkapi Sarayi (Ottoman Palace voor de sultans)  

- Basilica Cistern (ondergrondse opslag van fris water, veel cisterns zin onderling verbonden)

Vrijdag varen naar Pendik Marina en daarna een vrije avond. Hebben wij heel hard nodig. Het Turks is toch vaak moeilijk te volgen, de organisatiegraad is niet wat wij in Nederland gewend zijn. Het is hier meer een kwestie van follow the leader en dan kom je wel ergens.

Zondag en maandag een vrije dag. Op maandag een briefing op zijn Turks. Alles leek er goed uit te zien, overheadprojector en computer. Alleen enige opbouw in het verhaal ontbrak. Waar wij zouden verwachten dat nieuwe deelnemers welkom worden geheten, van mensen die vertrekken afscheid nemen, even voorstellen, uitdelen shirts en vlaggen. Hier ging van alles door elkaar zonder lijn in het gebeuren. Sociale omgang is hier toch anders. Ik stap, kennelijk Hollands direct op mensen af om mij voor te stellen en krijg dan de vraag: 'Oh, jij kent al mensen hier, wil je mij aan hen voorstellen'.

's Avonds bij het diner blijken de meeste deelnemers niet te komen? Raadsels, waarschijnlijk ook verborgen in de taal. 

26 juni Şile

 

Op dinsdag varen wij van Pendik marina door de Bosporus naar Sile. De eerste stop plaats in de Zwarte Zee. De Bosporus was vooral druk rondom Istanboel. Daarna is het een mooie doorgang naar de Zwarte Zee met veel groen en mooie landhuizen. Met behulp van het stroom kaartje dat we hadden gekregen was het een kunst om met een neer de stroom mee te krijgen. Eenmaal in de Zwarte Zee kon er scherp aan de wind gezeild worden met 6 tot 12 knopen wind. De haven van Sile blijkt ondertussen fors gemoderniseerd. Maar ook slaat het verval snel toe, er is geen beheer, waardoor dingen die kapot gaan niet hersteld worden. Op Navionics en in de pilot zijn de vernieuwingen niet zichtbaar. Wel op Google Earth. Het is een mooie marina geworden met water en elektrisch, nu nog beheren. Uit de verhalen begrijpen wij dat er onenigheid is tussen de lokale en centrale overheid.  

 

De nieuwe inverter van 3000W was precies op tijd in Istanboel en is nu ingebouwd. Fritz van de Fastned Lady kon een paar nieuwe connectors aan de kabel krimpen. In principe kunnen wij nu met inductie koken op deze inverter. Het probleem zal zijn de capaciteit van de accu's.

27 juni Kefken

 

De woensdag was voor een excursie door Şile. Met de hele groep aan de wandel door het dorp en naar de vuurtoren. Tussentijds wordt er een ijsje gegeten en een kop koffie gedronken. Zo in groepsverband is het gezellig met elkaar keuvelend en genietend van de uitzichten.
's Avonds verzorgen wij bij de boot een borrel. Friese Sonnema Beerenburg promoten met Friese reepkoek en stroopwafeltjes. Op zijn Nederlands zouden wij dat niet bedenken en moet een borrel met iets hartigs. Zoetigheid bij de borrel gaat er hier in als koek. Het gebeuren was aangekondigd om negen uur en toen viel er tien voor negen een stortbui. Om half tien was alles weer opgedroogd en kon de muziek installatie worden opgesteld. Bij de Beerenburg is met zijn allen gestudeerd op de Friese taal met 'Buter, brea en griene tsiis......'en hebben Hanneke en ik Simmermoarn ten gehore gebracht. Daarnaast is er geoefend op het Turkse DADD-ralli lied.

De volgende dag vertrokken naar Kefken om 8 uur. Bij slechts 11 tot 12 knopen wind hadden wij hier aan lagerwal het gevoel in een storm terechtgekomen te zijn. Hanneke werd er zeeziek bij. Na een uurtje of drie begon het langzaam te minderen en om half twee kon het ijzer erin in Kefken, een visserij haventje.
Twee busjes stonden klaar voor een toertocht door de omgeving en een diner in het restaurant Kerpe Diem in toeristen badplaats Kerpe.

28 juni Eregli

Een tocht van ruim 60 mijl. Wij zitten er middenin terwijl dit wordt uitgetikt in de kuip. Het is windstil, wij hebben een paar uur met matige snelheid gezeild. Wij proberen ons aan de afspraak te houden tussen 5 en 6 uur aanwezig te zijn in de haven want dan worden wij verwacht voor een thee cocktail?
In de verte horen wij de Russen schieten? Of is het toch onweer dat heel ver draagt.  In de verte ten noorden van ons zien wij een grote wolkenpartij. De volgende dag zien wij via WhatsApp dat er windhozen inzaten. 

Aangekomen en afgemeerd bleek er geen theeparty. Wij zijn de stad gaan verkennen (100.000 inwoners, zoiets als Leeuwarden). Langs de oude visserij haven loopt een lange promenade erg mooi verzorgd en groen. De palmbomen zorgen voor een mediterrane sfeer. Op een bankje ontmoeten wij een Bulgaarse gitarist die populaire liedjes en blues speelt. Als wij voorzingen speelt hij met ons mee.  Woont ondertussen 27 jaar in Turkije. Verderop raken wij verzeild in een interview met op de achtergrond worstelaars begeleid door live muziek. Wij worden regelmatig aangesproken in deze regio uit nieuwsgierigheid. Een Turk die jarenlang in Amsterdam of Rotterdam heeft gewerkt en aan ons praten hoort dat wij uit Nederland komen. Of zo maar mensen die ons op straat thee aanbieden. 

 

Terug richting haven horen wij luide muziek en zien enthousiast dansende vrouwen. Nieuwsgierig naar wat hier gaande is spreken wij een Turkse jongeman aan in het Engels. Hij beheerst deze taal niet maar met Google translate waar met behulp van de functie 'gesprekken' een gesprek met de telefoon mogelijk is. Hij kan ons duidelijk maken dat het een besnijdenis feest is. De jongeman in kwestie loopt erbij als een sultan, de moeder in mooie harem kleding en een zusje lijkt wel een bruidsmeisje. 

De volgende dag om 10 uur staat er een bus klaar voor een city tour. Wij beginnen met de bezichtiging van een aquaduct, althans wat er van over is. Daarna afgezet bij een onverhard voor een wandeling naar de vuurturen. 

De volgende stop is bij de grot waar Heracles de driekoppige hond Cerberus gevangen neemt (Griekse mythologie). Cerberus is de bewaker van de onderwereld. Met grote vaart worden wij daarna op een heuvel het plaatselijke museum ingestuurd. Hier veel verwijzingen naar de beroemdheden van de omgeving en stijlkamers van het leven van een eeuw geleden.

De tijd werd krap met grote vaart worden wij vervoerd naar het gemeentehuis waar een ontvangst door de burgemeester plaats heeft. Wij volgen een driespraak voor heren in het Turks (de burgemeester, de voorzitter van de DADD organisatie en de ondervoorzitter). Het is vast goedbedoeld, met zijn allen gaan wij op de foto voor een wandschildering van Ataturk.

's Avonds vindt bij de haven een diner plaats met de notabelen inclusief burgemeestersvrouw . Het diner wordt aangeboden door de gemeente. Burhan een rally genoot regelt dat wij voor de groep mogen optreden. Met een paar van onze favoriete songs en de DADD ralli mars komt de stemming er goed in. Het slaat ook aan bij de andere gasten in het restaurant en aan het eind van de avond komt de eigenaar met de vraag wat hij ons moet betalen. Nog even zo doorgaan en wij kunnen weer aan het werk! Een geslaagde avond, de volgende dag voelt de kater niet goed.

Totaal afgelegd van Kefken naar Eregli  53,2 mijl in 9 uur en 24 minuten, gemiddeld 5,4 knopen.

30 juni Taraaği port

's Ochtends om 7 uur met kater op weg naar Taraaği port. Een nieuwe haven in de middle of nowhere. Het vertrek valt even zwaar tegen, behalve de kater staat er een zware deining. Wij worden lekker heen en weer gezwierd en Hanneke wordt katterig en gaat onderuit in de kajuit. Later op de

dag wordt het rustiger en na een hoosbui komen wij met zonnig weer de haven binnen waar het een drukte van belang is bij het strand en op de havenkade. Het is zondag en voor veel Turken een dag om er op uit te trekken met barbecue en gasflessen. Wij zwemmen een rondje door de haven en eten weer aan boord alle groenten die nodig op moeten.

De volgende dag staat Cide op het programma, maar op dit moment is niet bekend wat het gaat worden. Dinsdag wordt er te veel wind verwacht om te varen, dus er moet worden geschoven.

Totaal afgelegd van Eregli naar Taraaği  53,3 mijl in 8 uur en 37 minuten, gemiddeld 6,2 knopen.