September 2019

dinsdag 3 september Bozcaade Turkije

Vrijdagmiddag eindigen wij na een prachtige zeildag in een baai een mijl voorbij Çanakale. De tweede keer houdt het anker goed. Vlak voor Çanakale werden wij nog ingehaald door de kustwacht die ons kwam gebaren dat wij niet mogen zeilen.  De laatste drie mijlen op de motor.

Zaterdag morgen staat er om 9 uur alweer een stevige wind kracht 5 à 6 beaufort. Wij gaan met de wind mee naar Bozcaade (ofel Tenedos in het Grieks) en komen hier na drie en half uur zeilen om half één aan. Nog nooit zo snel gegaan als alleen op de genua. Ten eerste de stroom mee in de Dardanellen alsook de wind. Daarna plat voor het laken de laatste tien mijl. Zondag met de bus mee naar het strand  aan de zuidzijde van het eiland. Wij komen wandelend terecht in de wijnroute. Links en rechts allemaal druivenstruiken met bordjes erbij over het soort druif dat er staat. Wij gaan er veel van proeven. Met de tweede bus die de andere helft van het eiland doet komen wij weer terug bij de boot. 

Het dorp is prachtig met veel groen en nauwe straatjes, erg toeristisch. Dit weekend is voor veel Turken een lang weekend vanwege Bevrijdingsdag. Deze dag hoewel niet alle delen van Turkije in 1923 gelijktijdig bevrijd zijn is aangewezen als zodanig. Veel inwoners uit Istanboel zijn een weekendje uit naar Bozcaade begrepen wij van een vrouw die naast ons in de bus zat. 

Op zondag maken wij nog een wandeling door het kasteel, halen een paar boodschappen en op dinsdagmorgen vertrekken wij om een uur of half tien. De wind is nog steeds windkracht 5 à 6 maar wel een koers voor de wind. Onder lij van Bozcaade gaan wij schitterend, later tot aan Babakale hoge golven van achteren. Na Babakale staat de wind tegen en motoren wij nog een uur om bij de baai in Sivrice te gaan ankeren.

donderdag 5 september Ayvalik

Woensdag waren wij gaan ankeren in de hoek Alibey Adasi en Pinar Adasi. De hele middag liggen wij goed met 25 tot 30 knopen wind echter om 2

uur in de nacht gaat het anker alarm en houdt het anker niet meer. De motor starten, anker op en wij gaan iets noordelijker in de pikdonkere nacht een plekje zoeken op een plaats met minder wind. 's Middags hadden wij daar ook geprobeerd maar met volle kracht achteruit hield het niet. Nu nogmaals met halve kracht en hopen dat de wind ons niet wegblaast. Om 8 uur worden wij wakker en liggen nog op dezelfde plaats.

Na een telefoontje met Setur Marina Ayvalik gaan wij deze voor ons toch erg dure haven in. Ayvalik is een prachtig plaatsje met nauwe straten en veel groen. Lijkt wel op Bozcaada met Griekse sfeer. Vrijdag gaan wij met de bus het dorpje Alibey, bezoeken daar een plaatselijk museum en eten een broodje makreel in een café waar de koffieboon gestampt wordt in een steenb met holle ruimte. Met de veerboot gaan wij terug naar Ayvalik,waar wij een bakkerswinkel ontdekken waar zuurdesembrood gebakken wordt. Tevens is het een pension en kun je er ontbijten, wat wij de volgende ochtend doen.

zaterdag 7 september Lesbos (terug in Griekenland)

Na het ontbijt in de bakkerszaak/pension met mooie binnentuin rekenen wij af en gaan met de Viviane naar de steiger waar uitgeklaard moet worden. De agent Aykut Türüman levert uitstekend werk voor € 60,00. Dan blijkt de gemeente voor het aanleggen aan de uitklaar steiger ook nog € 22,00 wil hebben. Wij zijn als ons geld kwijt bij het betalen van de jachthaven. Uiteindelijk vinden wij het gevraagde bedrag nog in ons kistje waarin euro en halve euro's worden gespaard voor wasmachines, toiletten elektrisch en dergelijke.

Om drie uur liggen wij achter het ankerketting in Mitilini op Lesbos. Is even wennen, een andere taal. Op zondag huren wij een auto voor twee dagen om het eiland te verkennen. Het noorden blijkt erg dor en droog. 

Lezend over het eiland kom ik de verhalen tegen over de vluchtelingen hier. Op het ogenblik is het weer helemaal raak en dat zien wij zondagochtend als een klein rubberbootje met veel opgeblazen autobanden en enkele reddingsvesten de haven zijn binnengebracht.  Afgelopen week volgens de berichten ruim 700 mensen aangekomen. Turkije wil Syriërs terug naar Syrië te sturen. Velen zien de bui hangen en steken alsnog over naar Griekenland.

Op zondag en maandag huren wij een auto en gaan eerst een route rijden in noord oostelijke richting. Wij gaan langs een Romeins aquaduct, altijd indrukwekkend om te zien. Hoe hebben zij dat gebouwd? Langs de kust vinden wij een restaurantje waar wij door een enthousiast meisje van acht jaar bediend worden. Zij spreekt al 'yes' en 'no'. Daarna een bezoek aan het klooster Taxiarchis bij Mantamadoz.

Op maandag doen wij een rondje west van de Gera baai en eindigen bij Tarti beach op een zonnebed en in hemelsblauw water. Terugkomend in de haven ligt naast ons Mr. Bean met Andre en Belinda. Precies twee jaar geleden ontmoetten wij hen op Astepalaia. Met koffie en een wijntje gezellig bijgepraat. Op dinsdag vertrekken wij naar Mersinia baai waar wij voor anker gaan. 

woensdag 11 september Chios

Na ontbijt vertrekken wij vanuit de Mersinia baai naar Chios. Er staat vanaf donderdag tegen de avond windkracht 8 à 9 op het programma en dan is een beschutte plaats een goede zaak. Het gaat duren tot maandagavond. Plan is naar Chios en donderdag vroeg vertrekken om door te gaan naar Pythagorai op Samos. Daar wordt minder wind verwacht.  In de pilot staat in Chios een onbeheerde marina vermeld en als wij daar invaren blijkt er genoeg plaats te zijn en de haven lijkt goed beschut. Wij gaan hier die 40 knopen wind afwachten. 's Avonds naar het dorp gewandeld op 2,5 kilometer. Een autoverhuurder doet een goed aanbod (het toeristen seizoen is voorbij) en wij huren een auto voor vijf dagen om Chios te verkennen. 

Donderdag de bergen in naar het westen. Nea Moni klooster bezoeken en het verlaten dorp Anavatos. Helemaal verlaten was het niet, er zijn een aantal huizen gerestaureerd. In 1822 toen veel (35.000) inwoners van Chios door de Turken zijn vermoord zijn hier driehonderd inwoners van de rotsen gesprongen om niet in handen te vallen van de Turken. In 1881 heeft een grote aardbeving het dorp zodanig beschadigd dat de inwoners er wegtrokken. Op terugweg het klooster Nea Moni. Hier woont nog één non. Het is de bedoeling dat het klooster na haar overlijden weer bewoond zal worden door monniken. Er is veel verval maar ook enig restauratie. Opvallend zijn de kast met plusminus 120 schedels van de martelaren die in 1822 hun leven lieten, aangevallen door de Turken. Het is goed te zien hoe met hakbijlen en dergelijke de schedels zijn ingeslagen. Leuke tijd!

Vrijdag eerst op bezoek bij de Port Police. Wij moeten weer vaarbelasting betalen. Via internet wil dit niet lukken. Bij de PP zijn ze erg vriendelijk en worden wij achter een PC gezet om een nieuwe boot aan te maken. Helaas het lukt niet. Na enig heen en weer gepraat worden wij naar het belastingkantoor gestuurd. De ontvangst is heel vriendelijk, er gaan zich zes ambtenaren mee bemoeien. Ook daar komen wij er niet uit en wordt gezegd maandag maar terug te komen. Het systeem zal wel niet werken! Bij het verlaten van de PP staan wij in een groep vluchtelingen die net opgepikt zijn. Met deze wind lijkt het niet de prettigste oversteek. Vrijwilligers staan klaar met kleren en eten. Wij worden uit de buurt weggestuurd.

Na de lunch bezoeken wij het mastiek museum bij Pyrgi in een omgeving met veel mastiek bomen. Een prachtig museum heel smaakvol ingericht. De productie van Elma kauwgom wordt in een film uit de doeken gedaan en er staat een hele inrichting van de oude kauwgom fabriek opgesteld.

Zaterdag nogmaals langs een aantal mastiekdorpen. Het dorp Pyrgi zelf valt tegen veel toeristen en dito winkels. Geen fatsoenlijk restaurant te vinden. In Olympoi ziet het er leuker uit. De centrale toren is aanwezig met daarin restaurantjes. Ook veel steegjes en straatjes die gezellig aandoen. Vroeger moet hier wel hard gewerkt zijn voor de enkele kilo's mastiek die een gezin schoon wist af te leveren.

Zondag een rondrit door het noorden. Een mooi strand ontdekt om morgen heen te gaan. De haven van Limnia lijkt erg geschikt als haven om de

meltemi af te wachten. Terwijl het aan de andere kant van het eiland ruim dertig knopen waait voelt het hier rustig. Rond de haven een aantal restaurantjes en het dorpje Volissos op stevige wandelafstand. Wij genieten  in Volissos van een lunch in de Fabrika. Een voormalige olijfolie fabriek waar nu een familie een restaurant runt met recepten uit streekproducten, vooral wat van de eigen boerderij komt. Wij krijgen brood gebakken door de vader en kip van de eigen boerderij. Omdat wifi niet overal even goed aanwezig is brengt Google maps ons geheel in het Noorden terwijl

wij terug wilden naar Chios. Op maandag doen wij uitgebreid boodschappen bij de Lidl en MyMarket waarna de auto wordt ingeleverd, gevolgd door een wandeling door Chiosstad, het kasteel en het centrum.

dinsdag 17 september Fournoi

's Ochtends om half acht verlaten wij de marina in Chios. De boot onder het zand en zout, na deze winderige dagen. Doel Fournoi of eigenlijk een groep eilanden waarbij Fournoi de belangrijkste is. Het is een eilandje met 2400 inwoners. Wij leggen 52 mijl af vanaf Chios om er te komen. Alleen het laatste uurtje kunnen zeilen, voor de rest met al die

motor energie water maken en vier wasmachines gedraaid. Aankomend bij Fournoi worden wij door een knappe beambte van de Port Police gewezen op een plek om aan te leggen. Na ons komt er nog een Turks zeiljacht. Dat is de oogst van deze dag, liggeld wordt er trouwens niet gevraagd. Wel worden alle papieren gechecked en worden wij ingeschreven. Vaarbelasting betalen lukt hier niet en zij heeft er niet veel zin in om zich er in te verdiepen.

zaterdag 28 september Agios Nikolaos

Wij liggen weer op onze vaste plaats in Agios Nikolaos, steiger F20. Op woensdg 18 september zijn wij op Fourni blijven liggen en hebben een lange wandeling over het eiland gemaakt, via een mooie asfaltweg omhoog met fraaie uitzichten. Via een geitenpaadje naar beneden naar het dorp. Om de warmte af te schudden zwemmen in warm water, wel helder. Donderdagmorgen om 6 uur wakker met het idee naar Lipsi te varen. Echter het lijkt vrijdag een mooie dag te worden om naar Kreta (Elounda) te varen. Om zeven uur steken wij van wal om in rustig tempo de 56 mijl naar Astepalaia af te leggen. In de haven liggen daar twee motorjachten en een catamaran. Wij eten bij ons favoriete restaurantje op het eiland.

De volgende morgen om 6 uur opgestaan en binnen kwartier in het donker vertrokken. Eerste uur weinig hoopvol op de motor, maar dan komt de wind op en bereiken wij om acht uur 's avonds Elounda en daar gaat de motor weer aan. Een hele mooie lange zeildag, de wind variërend van 10 tot uitschieters naar 20 knopen, een snelheid tussen 5 en 8 knopen.

Wij blijven het weekend bij Elounda liggen, waar wij de Ronja en New Dawn treffen. Ons buurtje van steiger F. De chandler is vlakbij wat resulteert in de aanschaf van een nieuwe waterkraan voor de badkamer en wat materiaal om de dieselkachel weer aan te sluiten. Door motorstoring was deze in de Zwarte Zee afgesloten. Dinsdag terug naar onze plek in de haven, waar we nu liggen bij te komen van de 3000 mijlen die dit jaar zijn afgelegd. Om dit te bereiken is er 1000 liter diesel verstookt, niet erg duurzaam. Gelukkig werden wij gesponsord door de gemeente Ordu in de Zwarte Zee met 200 liter (kon ook niet anders als je daar ontvangen wordt door de voormalig minister van Energie en Metaal) en is de prijs in Turkije nog net beneden de euro per liter. Wij verstoken een halve liter per mijl dus blijft over van de 3000 mijl is 1000 zeilend afgelegd. Volgend jaar maar weer in eigen tempo en meer op de wind.

Nu de boot winterklaar (bij 30 graden middag temperatuur) maken en dan vertrekken wij 29 november naar Nederland om de winter in Nederland door te brengen.  16 Maart hopen wij terug te keren in Griekenland voor een nieuw vaarseizoen dat zich hoofdzakelijk zal gaan afspelen in Turkije inclusief overwinteren in Finike in 2020/2021.