April - Juni 2018

Eind maart  (de 28e) reizen wij voor 6 weken naar Nederland. Onze zoon Sander wordt gedoopt en opgenomen in de Katholieke kerk en daar willen wij toch wel bij zijn. Daarna wordt er een aantal weken veel gewerkt aan de Midget 26 die vorig jaar is aangekocht om daar begin mei een proefvaart mee te maken. Er komt een nieuw plafond in, het interieur wordt gelakt. De motor gaat eruit om in de versnellingsbak een oliekeerring te vervangen. Het dashboard van de motor wordt vernieuwd inclusief dieptemeter en brandstofniveau meter. De nieuwe brandstoftank stond klaar toen wij aankwamen. 1 Mei wordt Hanneke's verjaardag gevierd en daarna trekken wij erop uit met de Midget naar Dokkum. Na het familiefeest van de burumas op 12 mei vertrekken wij op 13 mei richting Agios Nikolaos.

Transavia laat ons een paar uurtjes in de steek maar met enig geluk halen wij de laatste bus naar Agios Nikolaos. De volgende dag een auto gehuurd om boodschappen te halen en een aantal jerrycans diesel. Dinsdag aan het einde van de middag vertrekken wij naar Ormos Porou om daar voor anker te gaan. De komende dagen worden temperaturen van boven de 30 graden verwacht. 

Het bijbootje wordt uitgeprobeerd, de chandler bezocht voor poetsmateriaal om de romp te poetsen. Met gebruik van 2 duikflessen van 7 liter wordt het onderwaterschip gereinigd. Aan het eind van vrijdagmiddag 18 mei gaan wij voor anker in Ormos Exo Vathy waar wij als enige boot liggen. Een mooi uitgangspunt om de volgende dag 5.30 uur te vertrekken  richting Santorini waar de komende weken een rondje Cycladen gemaakt gaat worden.

Santorini (19 mei)

Bij de eerste ochtend krieken gaan wij op weg. Een mooie overtocht (68,2 mijl in 11.08 uur, gemiddeld 6.1, waarvan 3 uur zonder motor) brengt ons naar Black Beach op Santorini. Later blijkt dit een slechte keuze, wij liggen de hele nacht te rollen. Hadden dichter naar het strand zo dicht mogelijk bij de kaap moeten ankeren. Of in de krater biij Palea Kameni waar een aantal moorings liggen voor de tripper boats, die 's nachts niet bezet zijn.

Ios (20 mei)

Om 6.30 uur vertrekken wij richting Ios (een tocht van 19 mijl) Een cruiser die aankomt verlenen wij voorrang. Daarna varen wij tussen Palea Kameni en Neo Kameni door richting Thirasia om daar de aanleg mogelijkheden te beoordelen. Er zijn kades waar mogelijk aangelegd kan worden? Tevens een aantal moorings waarvan niet duidelijk is door wie deze gebruikt worden. Om 11.30 komen wij aan op Ios en gaan voor anker bij Kolitsani Beach. Kennelijk een naaktstrand. De kleren kunnen uit, de lunch wordt genuttigd en daarna enige uren slaaptekort ingehaald.

Later op de dag verplaatsen wij de boot naar Mylopotas Beach. Een goed zandstrand en onze nieuwe Rocna anker hapt er graag in. Aan de noord kant kunnen wij met de bijboot de wal op vlak bij restaurant Elpis met uitzicht over de baai en het strand. De volgende dag bezoeken wij de haven bij de Chora en ontmoeten daar Robert en Jenny vn de Two Lions. 
De dag erop bezoeken we de Chora (elk eilandje heeft er wel een, de zogenaamde oude stad, meestal gelegen op een berg). Doet denken aan stadjes in Friesland als Stavoren en Hindeloopen. Veel bars en restaurantjes en souvenirs winkels.

Milos (23 mei)
De wind wordt de komende week ongunstig, windkracht 5, 6 en 7. In plaats van Sikinos en Folegrandros koersen we rechtstreeks naar Milos. Het zeegat uit naar het noorden blijkt toch een stevige tegenwind. Het dek wordt zout. Na twee uur zeilen is de wind op. Op de motor wordt koers gelegd naar Pollonia op Milos. De wet van Murphy was ondertussen al aardig werkzaam (wind tegen, wc verstopt) en hier vissen wij met het anker een dikke ketting op. Na een duik waarbij een touw om de beugel gebracht kon worden kwamen we weer los. Ondertussen een regenbui op het dek met veel rood stof. Wij besluiten door te varen naar de baai van Milos, een oude vulkaan krater. In de anker wordt het anker neergelaten. De vierde poging besluiten we als voldoende door extra ketting uit te brengen en een ankergewicht van 10 kilo toe te voegen aan de ketting. Er wordt niet veel wind verwacht.

Milos (27 mei)
Donderdag beginnen wij met een rondvaart door de baai en leggen aan aan een meerboei van een laadplaats voor zeeschepen. Kennelijk is de overslagplaats hier niet meer in gebruik of niet vaak. De gebouwen op de wal zien er nog goed uit. Na de siësta leggen wij aan aan de noordkant van de ferry pier. Wij liggen hier samen met een Griekse tripperboot waar het hele dek geschuurd wordt. Vanwege de wind wordt er toch niet gevaren, dus mooi tijd voor onderhoud. Zelf doen we vrijdag ook enig onderhoud, een lekkage bij de watermaker en een begin wordt gemaakt om vanuit de watermaker de achterste watertank rechtstreeks te vullen. Zo nu en dan kijken wij enigszins ongerust om ons heen.

Vrijdagavond, ik lig net te kooi hoor ik een veerboot die steeds dichterbij komt. Uiteindelijk laat deze op vijftig meter voor ons het anker zakken en gaat dwars met de achterkant naar de veerkade Deze blijkt hier de hele nacht te blijven liggen om de volgende dag om 7 uur weer te vertrekken. Dit vertrekken wordt heel voorzichtig gedaan, er staat voortdurend een wachtpost voor op het schip om te kijken of ons anker niet gelicht wordt. Alles gaat goed. Is dit wel de goede aanlegplaats? Een ferry boot zorgt voor wel erg veel deining. Wij bekijken de andere opties zuid van de pier, maar in gesprekken met schippers daar blijken die ook last te hebben van de ferry. Wij blijven vanwege het mooie uitzicht op bloeiende planten en de huizen tegenover ons.
Wij brengen extra veren aan in de landvasten en dit werkt goed uit.

Zondag is het tijd voor een lange wandeling langs de kust naar het noorden en komen terecht bij de Catacomben van Milos en een gedeeltelijk gerestaureerd Amfi Theater. We nemen in Plaka de bus terug naar Adamantas. Een lamsbout gemarineerd in knoflook en rozemarijn en gestoofd in de snelkookpan en met een glas Retsina maakt de dag af.

Maandag ochtend nemen we de bus naar Apollonia in het Noorden. We willen wel eens zien hoe de ankerbaai er hier bij ligt in deze wind. Volgens de pilot moet het hier te doen zijn met de Meltemi. Wat wij zien geeft ons weinig vertrouwen. Verder is het de plaats om over te steken met een veerpontje naar Kimolos. Vanwege de wind vaart het pontje deze dag niet.

Milos (1 juni)
Een aantal dagen gezellig op de boot gezeten met woensdagochtend een kort bezoek aan het mijnbouw (mineraal) museum in Adamas. Interessant museum over ontstaan en de mineralen die hier geëxploiteerd worden of waren. De boot wordt van binnen schoongemaakt (krijgt een wat grotere dan de dagelijkse beurt) en vanaf de watermaker wordt een slang aangelegd naar de achterste watertank zodat deze rechtstreeks vanaf de watermaker gevuld kan worden. 
Om de zuidzijde van het eiland te bezichtigen en een strandmiddag te beleven gaan we naar Provatas. Door de vallei waait de wind stevig maar ankeren is hier uitstekend te doen. Er ligt één zeiljacht. In de omgeving is niet veel te beleven, een drietal restaurants waarvan één de verse vis die uit zee voor het restaurant wordt gehaald direct serveert op het bord. Dit restaurant wordt gerund door een Egyptenaar die al dertig jaar in Griekenland woont.
Wij eten 's avonds nog een aantal naast onze boot gevangen vis. Hanneke heeft weer enig vertrouwen in haar visserman.

Sifnos (4 juni)

Op vrijdag verlaten wij onze ligplaats aan de kade. Wij gaan meer westelijk voor anker om geen last van de veerboten te hebben. Op vrijdag begint het weekend en komen er extra veerboten vanuit Athene. Zaterdag voor een aantal dagen boodschappen en op zondag maken wij nog een wandeling naar het Sarakiniko strand. Een must see op Milos. Een maan landschap met een diepe baai en klein zandstrandje. Wij worden op de foto gezet door een fotograaf die bezig was met een sessie voor zonnebrillen reclame.
Terug op de boot wordt het anker opgehaald en een drietal mijlen gemotord naar Ormos Agio Dimitriou. Deze ankerplaats wordt in de pilot aanbevolen als mooi weer plaats. Een aardige plek met kapelletje waar op deze zondag een tweetal motorbootjes van de overkant langskomen voor het kapelletje. Begin van de avond ankeren een paar Zwitserse mannen uit Bazel met hun boot vlak bij ons en krijgen wij twee kilo tonijn aangeboden gefileerd uit twee tonijnen die zij deze dag hadden gevangen (12 kilo per stuk). 
Op maand ochtend eerst nog het kapelletje bezocht. Daarna al zeilend met 1,5 tot 3,5 knopen per uur richting Sifnos, Ormos Vatha in de Zuidwest hoek. Het blijkt een drukke baai waar plusminus 15 zeilboten liggen. Rodom de baai veel restaurants en minimarkets met boat supplies. Wat dat laatste moge zijn is ons onduidelijk of er moet mee bedoeld worden zonnebrandolie en alcoholische versnaperingen.
Wij genieten hier van onze gekregen, op de huid gebakken tonijn met een citroen,dille en olijfolie dressing. 

Dinsdag motoren wij een paar mijl naar de Ormos Kamares waar het anker voor het strand houvast bied. Het is een slaperig dorpje waar het toerisme in deze maand nog erg rustig is Volgens de havenmeester is er een Nederlands stel dat hier in deze periode al 15 tien jaar komt. De restaurantjes zijn van dusdanige gezellige aard dat wij er sardientjes en mousaka eten.

Nisos Siros (6 juni)

Volgens de weervoorspelling een mooie dag om 25 mijl meer naar het noorden te komen. Wij komen dan in de buurt van ons einddoel Tinos en Andros. Eerst een uur motoren en daarna na de Noordkaap eerst een windje scherp van 11 à 13 knopen. Later langzaam afzakkend naar 7 knopen, waardoor de motor wordt bijgezet op laag toerental. Om half vijf bereiken Ormos Finika op Siros en ankeren in de zuidwest hoek tussen boeien. Er wordt een zuiden wind verwacht en dat betekend lagerwal. Weliswaar niet meer dan 15 knopen. Na de omgeving snorkelend onder water verkend te hebben maken wij de boot achter vast aan een boeien zodat wij met de neus dwars op de golven blijven staan. Het diner bestaat deze avond uit een zelfgemaakte spaghetti met tomatensaus en Goudse kaas. 

Nisos Siros (11 juni)

Vanwege de windverwachting Noord 20 à 30 knopen verhuizen wij naar Hermoupolis, de hoofdstad van Siros en de Cycaden op zondag. In de haven blijkt maandag toch wel een aardige swell en zo nu en dan zorgt een veerboot voor wat extra golven. Wij liggen achter aan onze landvast met rubber en stalen veer dat we in Milos hebben gemaakt en dat bevalt bij deze swell uitstekend. Vrijdag hadden wij Hermoupolis al bezocht door er met een huurauto heen te gaan. Hermoupolis is een bezige stad, voorheen veel industrie, nu met een industriemuseum. Kennelijk is het eiland ook groot genoeg voor een Lidl zodat we onze voorraad van Lidl weer kunnen aanvullen. De warmte begint nu dusdanig te worden dat de middag siësta van 14.00 tot 16.00 een must wordt. De temperaturen lopen op tot 30 graden in de boot. Op dinsdag wordt de boot ontdaan van zout en oranje Sahara zand. Het hele dek wordt in de was gezet. Woensdag bezoeken wij het industriemuseum. Veelal Grieks ondertiteld maar veel foto's geven een aardige indruk van de vele industriele activiteiten die hier in het verleden plaatsvonden. 

Nisos Andros (18 juni)
Op dit moment van schrijven liggen we al weer een aantal nachten in de haven van Batsi op Andros. Een leuke havenplaats rustig toeristisch en de haven heeft plaats voor een vijftien zeiljachten als het niet allemaal catamarans zijn. Een jongeman staat te zwaaien om een plek aan te wijzen. Gelukkig volgden wij zijn aanwijzingen. Ons plan was aan te leggen op een brede lege plaats later bleek met meer zuidwestenwind het water hier over de kade te spatten. Vrijdag 15 juni hadden wij beslist gezien de weerverwachting om naar Andros te gaan, een mooie zuid westelijke wind variërend van tien tot zeventien knopen was voorspeld. En zo geschiedde. Wij hadden een prachtige zeildag, soms even licht bijmotoren omdat de wind ineens zo maar uit een noordelijke richting kwam. Donderdags waren wij voor anker gegaan om de warmte van de stad te ontsnappen in Ormos Azolimnos bij Siros. 
Zaterdag en zondag met een gehuurde auto het eiland Andros afgestruind om herinneringen op te halen over hoe het was toen wij 35 jaar geleden dit eiland bezochten. Toen met rugzak en weinig geld en een rugzak. Wij sliepen op de rotsen bij de chora. Nu is er een strandtent met nog wel de steps (trap) waar we over gewandeld waren naar een slaapplaats voor een paar nachten op de rotsen. In die tijd was topless zonnen nog in. Zie je nu niet meer, we zijn kennelijk in West Europa al aardig verislamiseerd.
Na dit rondstruinen blijven we nog een paar dagen in de haven. Je betaald hier geen havengeld, alleen een fooi voor de jongeman die de trossen aanneemt. De gemeente verstrekt kennelijk gratis elektrisch en water!
De geluidsbox komt tevoorschijn de trekzak geeft enige tonen weer. De akoestische gitaar wordt nog omgebouwd met elektrische versterking. 

Tinos (21 juni)

Donderdags gaan de trossen weer los. In de voorspelling zat een mooie wind. Het bleek minder dan voorspeld. Voor de helft op de motor Wij zoeken een plek aan het strand bij Ormos Stavros aan de noordkant. Het waait daar matig uit het noorden zodat wij strak achter het anker liggen. Vrijdag gaan wij voor anker bij Ag. Loukia net voorbij Tinos stad. Wij hadden nog goede herinneringen aan dit strand. Het bleek een mislukte ankerplaats, veel ferries komen daar voorbij, speciaal op vrijdag voor de weekend toeristen. Toen de wind weg was lagen we regelmatig in bed te rollen.

Zaterdag gaan wij de haven in aan de kade. Hier weer zelfde principe als in Batsi. Fooi voor lijn aannemen en gratis water en stroom. Vrijdag ankerde naast ons de Llano met Gerrit en Sofia en die hadden voor ons een plaats in de haven gezocht. In Batsi hadden wij kennisgemaakt en in Tinos nog een aantal genoeglijke uurtjes mee beleefd. Zondag een echte toeristische trip gedaan met een bus over het eiland. Bezoek aan klooster, Volax een kunstenaarsdorpje waar gedichten op de deuren staan (in het Grieks). In Pirgos bezoeken wij het marmer museum met een uitleg over hoe kunstwerken in marmer tot stand komen. Daarna een bezoek aan het dorpje. Tot slot wordt de baai Panormos nog bezocht, waar ook gezwommen kon worden. Wij doen het niet, er staat te veel wind op het strand.

Paros (25 juni)

De voorspelling is nog behoorlijk wind in de ochtend (20 - 25 knopen) later afnemend en naarmate wij dichter bij Paros zullen komen steeds minder wind. Om één uur nemen wij afscheid van de Llano. Het blijkt aardig te kloppen. Bij het verlaten van Tinos staat er een behoorlijke zee, maar wij hebben voor de wind en met genua beginnen wij met een vaartje van 7 knopen. Later neemt dit af tot 2,5 maar dan hebben wij al 18 mijl gedaan en motoren de laatste zeven. Wij eindigen in Ormos Agiou Ioannou waar de Safari met Wouter en Paula al voor anker ligt. Bij een wijntje, biertje en glas water bijgepraat. Vandaag zijn wij uitgenodigd voor een barbecue bij hen aan boord. We hebben ons verplaatst naast de haven van Naousa. Samen met de Champagne met Vic en Christina genieten wij van de barbecue , wijn en andere alcoholica.

Woensdag blijven wij nog op onze plaats en maken een wandeling door Naousa en komen uiteindelijk terecht bij de winery van Naousa. Erg mooi ingericht en veel goede wijnen. Wij nemen een paar flessen om één dezelfde avond te openen de andere wordt bewaard voor een speciale gelegenheid.

Donderdags verplaatsen wij ons naar het oosten van de baai waar slechts één ankeraar ligt. We werden een beetje flauw van alle boten die te dicht bij elkaar naast Naousa ankeren. Vrijdag ochtend na het ontwaken vertrekken wij naar Ios. De grootzeilval schiet los en wikkelt zich om de achterstag. Onder de hoge wal zoeken wij een plek om deze weer naar beneden te halen. Door op de giek te klimmen lukt het met de pikhaak de val naar beneden te trekken.

Ios (29 juni)

Na zeven en een half uur, een mooie zeiltocht met wisselende winden wordt het anker gedropt in de baai Treis Klisiés. De baai wordt aangekondigd op Navionics met veel wier. Toch is er veel zand als goede ankerplek. Wij slapen een goede nacht.

Santorini (30 juni)

De wind is nog gunstig, west. Een zeiltocht van 15 mijl naar Santorini.   Vanwege de westenwind willen we het eens aan de oostkust proberen. Naast het vliegveld wordt het anker uitgezet. Waar het overdag met de wind strak op de kop goed verblijven is gaan we 's nachts toch behoorlijk rollen. Theetijd van half vijf 's ochtends tot half zes daarna nog goed geslapen tot half negen. Is het mogelijk op Santorini nog ergens goed te liggen?

Zondagmorgen gaan wij naar de haven van Santorini, Vlikhadas. Het blijft een gedoe met al die tripperboats die voorrang krijgen. Er wordt niet gereageerd op de marifoon op kanaal tien. Wij kiezen zelf een plek aan de zuidwest pier. In de middag komt eerst havenmeester Antonio melden dat wij in tien minuten weg moeten. Later hoeft dat weer niet, de catamarans lozen hun gasten elders in de haven. Weer later komt een eigenaar van een catamaran melden dat we binnen tien minuten weg moeten. Ik blijf rustig en doe nog snel de afwas. Dan komt de hulp havenmeester en die begint te schelden dat ik snel weg moet. Ik vraag nog waarheen? Een redelijk antwoord komt er niet, alleen ga maar buiten de haven liggen wachten en kom over een uur terug. 

Ik ga cirkeltjes draaien in de haven en besluit uiteindelijk het anker maar uit te gooien in de binnenhaven. De hulphavenmeester begint daarna te fluiten en wijst mij een plek aan de zuidoost pier naast een Franse boot. Prima plek om daar de volgende ochtend om zes uur te vertrekken.

Elounda (2 juli)

's Ochtends om half zeven vertrokken vanaf Santorini. Om zes uur p.m. gaat het anker uit bij Spinalonga vlak bij Elounda. Daarna blijven wij hier nog een week in de buurt. Eerst in Ormos Porou aan de zuidkant van de dijk bij Elounda. Het anker lag gehaakt achter een rotsje. Er werd niet veel wind verwacht maar dat viel tegen. Nog maar twintig meter extra ketting. Het gaat goed en na één uur in de ochtend toch lekker geslapen. Later deze week terug naar Plaka en daar voor anker. Een plaats met leven van scheepjes naar Nisos Spinalonga en een gezellig toeristen dorp. Samen met een Belgisch groepje van moeder met kinderen en begeleider de wedstrijd België - Brazilië beleefd. Een mooie wedstrijd en wij kunnen de Belgen nog even blijven steunen.

Voor de rest de boot opruimen. Klaarmaken voor een week of zes eenzaam achterlaten in Agios Nikolaos. Veel zwemmen om het hoofd koel te houden. Het lijkt erop dat vanaf juli de temperaturen boven de dertig komen. Morgen, zondag de haven in en dan dinsdag een vlucht naar Nederland. Motregen en een temperatuur van 17 graden. Wij verheugen ons erop (voor één dag).