April 2016

23 april

Zondag 17 april even terug in Lefkas in de haven. Wij stellen vast dat het toeristen seizoen nu toch op gang komt. Er worden weer jachten verhuurd, de terrassen aan de kade zijn weer geplaatst en de ijssalon is ook weer open. Wij genieten deze keer van een wafel met ijs. Op maandag vertrekken wij naar Nidri waar wij voor anker gaan in Tranquil Bay, nu nog lekker rustig. Hier hebben wij een aantal dagen genoeglijke uurtjes met Wouter en Paula van de Safari die net een paar dagen daarvoor vanuit Sicilië in Griekenland zijn aangekomen. De 2000 Watt inverter blijkt toch kabels te hebben die te gering zijn (35 mm2) en warm worden. De watersport zaak in Nidri levert 50mm2 en deze worden geïnstalleerd. Nu gaat het goed met elektrisch water koken, de kabels worden niet meer warm. De 1600 Watt waterkoker vraagt te veel van de inverter. Dan maar de 700 Watt water koker. Wij gebruiken deze bij overtollig aanbod van zonne-energie en als er geen energie nodig is voor de water maker.

Op donderdag en vrijdag wordt de boot klaargemaakt om een aantal weken achtergelaten te worden en tot 17 mei zullen wij in Nederland verblijven.

16 april

Een korte tocht, zoals tegenwoordig gebruikelijk naar Two Rock Bay. Wij zijn er vroeg en liggen in mooi helder water op 5 meter diepte. Het weer nodigt uit om te zwemmen en te snorkelen. NA een half uur toch wel behoorlijk afgekoeld, maar daar staat een mooi onderwaterleven tegenover. Beslist een plek om nog eens terug te komen en te gaan duiken. 

15 april

De auto wordt weer ingeleverd en wij komen tot de conclusie niet weer bij Goldcar een auto te huren. Eerst wordt vastgesteld dat de benzinetank niet vol is en dit zou 40 euro moeten kosten. Wij protesteren en omdat wij niet onder druk staan het vliegtuig te halen gaan wij nogmaals naar de benzinepomp waar er niet meer dan voor 2 euro benzine in te krijgen is. Bij Goldcar volgen nu verontschuldigingen, maar zij zijn al te ver gegaan. Nu blijkt ook het smoesje dat ik 20 euro moet bijbetalen voor mijn rijbewijs omdat ik de 60 gepasseerd ben. 

Na vertrek uit Corfu gaat het anker voor de nacht uit in Mavros Notos - End Bay - bij Mourtos. Een mooi plek nogal smal maar wij kunnen net vrij ankeren omdat wij de enige zijn op deze plaats.

14 april

Een dag naar Noord-West Corfu, beetje rondrijden en een beetje wandelen. In Sidari de lunch in een leuk restaurant aan de straat maar met uitzicht op zee, gerund door moeder, dochter (15 jaar en nog een beetje verlegen) en zoonlief van 9 ruimt de tafel. Dan is er nog een jonge zoon van een jaar of drie die meehelpt met het verwijderen van spinnenwebben. Hij veegt deze bij gasten in de nek. Vandaar naar Cape Drastis voor een wandeling over de rotsen en natuur wordt ook Canal d'Amour bezocht om onze wederzijdse liefde te testen.

13 april

Rustdag, geen wandeling. Het blijkt toch wel een aanslag op ons beider spieren te zijn, twee wandelingen op twee achtereenvolgende dagen van meer dan 10 kilometer. In plaats daarvan een tocht met de auto naar het noorden door de bergen (heuvels want de hoogte is minder dan 1500 meter). Op 650 meter hoogte de lunch in Taverna a la Palea in het bergdorpje Strinilas. We zagen iets met snails op de menukaart en in voor iets nieuws bestellen we deze. De eigenaar gevraagd wat dit was maakte daarbij bewegingen dat wij dachten dat hier lokaal slangen werden gegeten. Bleken slakken van Kreta te zijn in olijfolie met knoflook. Samen met het plaatselijk gebakken brood een uitstekend gerecht. Terug bij het strand neemt Hanneke nog een duik in het water. Website: http://alapalea.com/

12 april

Deze dag naar het zuidelijke deel van Korfoe geweest, Levkimmi. Een wandeling van 13 kilometer door redelijk vlak gebied. Wel veel waterplassen onderweg en een stuk strand dat zo smal was dat wij over rotsblokken moesten  klauteren. Het eerste deel van de tocht voert langs een riviertje, Potamos, dat door het dorp naar zee loopt. Het dorp is het een na grootste dorp van Korfoe maar absoluut niet toeristisch, maar wel met een aantal leuke gelegenheden voor een lunch bij het water.

Aan het eind van de wandeltocht nog boodschappen kunnen scoren bij de Lidl, buiten het dorp Levkimmi op de terugweg. In Benitses de haven bekeken. De status is nog onduidelijk (wel of niet officieel in gebruik, werkt water en elektrisch nu wel of niet), maar de bedoelingen zijn goed:

 http://www.corfubenitses.gr/benitses-yacht-marina/ . 

In Benitses ook een uitstekend visrestaurant gevonden gesticht door een Griek getrouwd met een Ierse, waarvan één zoon het restaurant bestierd in Benitses en de andere zoon een restaurant in Engeland. Een specialiteit, courgettekroketten om van te smullen maar ook de aubergines in tomatensaus en een heerlijk vissoep waren niet te versmaden. Gegevens: http://klimataria-restaurant.gr/en_contact.htm 

11 april

Vandaag een auto opgehaald bij Goldcar. Aardige man achter de balie maar hij bleef  volhouden dat als wij niet de aanvullende verzekering namen van ruim € 80,00 euro het eigen risico van € 1200,00 blijft bestaan. Wij blijven vriendelijk glimlachen, hij blijft vriendelijk overtuigen. Bij aflevering wordt de bestaande schade aan de auto, een vijftal krasjes nauwkeurig genoteerd. Een extra verzekering zou betekenen dat wij drie keer verzekerd zouden zijn. Was al extra bijgeboekt via Autoeurope en deels gedekt door de goldcard van de ANWB.  De auto's worden gewoon veel te goedkoop aangeboden. Wel kwam er nog € 20,00 bij vanwege het rijbewijs? Dit zal uitgezocht worden, het was via de computer niet weg te halen. 

Na de autoaffaire (zoals verwacht) de bergen in naar het noord westen, Lakones. Met uitzicht op Paleokastritsa, een van de weinige havens aan de westkust. Bij de bakker in Lakones worden wij bediend door een weduwe (in het zwart gekleed), die nog moet werken om rond te komen, terwijl zij toch al wel de 75 gepasseerd is. Wel een leuke job, wil ik ook wel als onze AOW straks gehalveerd wordt. 

De middagpauze voltooid rest de eerste wandeling van de week. Wij hebben een boekje met 21 wandelingen en zijn begonnen met de meest makkelijke. Het startpunt was via coördinaten ingegeven, wat ertoe leidde dat wij een sterke stijging de heuvel op moesten maken volgens de gps en dat wij onszelf vastreden in een smalle straat. Alleen achterwaarts voorzichtig tussen gevels en motoren door zijn wij ontsnapt. De wandeling in Liapades was een mooie door, hoe zou het ook anders, olijfboomgaarden met her en der druivenstruiken.

10 april

We liggen in de haven Mandraki van de Sailing Club Korfoe. Er was nog een mooie plaats onder de burcht vrij. Om de haven te bereiken moet je over terrein van de burcht lopen met een muziek academie, waar mooie klanken vandaan komen. Erg romantisch. In de jachthaven hebben we contact met een stel Noren die we in Paxos (en daarvoor in Lefkas) hebben leren kennen.  Wij zitten nu in de regen, is vannacht begonnen en heeft het volgehouden tot een uur of 12. Maar het is niet koud. Gisteren aangekomen in de "nieuwe" stadshaven van Corfu,  Anker voor uit en twee lijntjes naar de wal. We waren toe aan onze rust, na de oversteek. Na enige tijd hoorden we gebonk, het anker had gekrabd. Dus boot los en langszij langs de kade met alle stootwilgen er tussen. Er zijn nieuwe kades met ruw betonnen muren, maar van de nieuwe jachthaven die daar nog moet komen voor tachtig jachten, is nog niets te bekennen (er is een havenkom met gedeeltelijk bolders, het lijkt erop dat de subsidie op was en nog het een en ander voltooid moet worden). Na de eerste regenbui begon het behoorlijk te stinken, we lagen kennelijk voor een open riool . Hier worden de w.c. 's ook op geloosd. De mooie witte stootwilgen zien er nu goor uit. Dus voor de derde keer boot los en een eind verderop gaan liggen, de plek was onbewaakt (maar in schoner water en met een paar bolders). We durfden niet ver van de boot, je ligt aan een open terrein in een wat verlaten gebied. In de oude stadshaven ernaast was nog een plekje vrij, dus wij gingen even kijken, het was aan het eind van de pier, waar ook een verwaarloosde tweemaster lag. Toen we dichtbij kwamen zag Hanneke net een rat een patrijspoortje binnen rennen.  Na al deze avonturen tijd om van onze welverdiende rust genieten. Wat hoorden we toen we al in bed lagen? Tikkende stootwilgen. De golven waren niet erg, maar genoeg om de stootwilgen te laten tikken, erg irritant. Na dat verholpen te hebben, verder goed geslapen.

Maar even terug. Na vertrek uit de vuile stadshaven in haven Mandraki, zagen wij duikers bezig bij de ingang van de haven. In de haven ligt aan een boeitje de lijn die moet worden opgevist om de voorkant van de boot vast te maken. We leggen aan, touwtje opgepikt, motor in de achteruit en dan blijkt de lijn onderwater niet te houden. De duikende jachthaven meester geïnformeerd. Die komt na enige tijd met een niet al te grote harp om het touw onder water weer vast te maken. Nu maar hopen dat dit wel houdt. 
Gisteren was het goed weer. Bewolkt dus niet te heet. Mooi weer om de stad te verkennen. Onderweg hebben we fruit gekocht, onder andere kumquats. Klein citrus fruit. Het smaakt wat bitter, zuur en zoet en kan zo gegeten worden, dus wij hebben er een nieuw snoepje bij (naast de lekkere donkere chocola met amandelen).
In de stad kwamen we een bord tegen, waarop een concert stond aangekondigd. In het Grieks natuurlijk. Na een poosje puzzelen kwamen we er erachter waar en wanneer het was. Een klassiek concert in de Ionische Academia, een onderdeel van de Universiteit van Korfoe.

Na ons vertrek uit Mongonissi Bay op Paxos (zie verslag eind maart) hebben we aan de kade gelegen, van het hoofd stadje Gaios. Het toeristen seizoen is nog niet begonnen, maar ook hier wordt driftig gewerkt aan de voorbereidingen van het nieuwe seizoen. Als wij aankomen zijn wij nog de enige boot. Dagelijks zien wij nieuwe gelegenheden opengaan of schilders en bouwvakkers druk bezig. Naast ons ligt een open toeristen boot waarvan de eigenaar de boot aan het opknappen is voor het seizoen. De eigenaar dacht nog 20 dagen nodig te hebben voor alles klaar zou zijn en verwachte zijn buikje kwijt te zijn tegen die tijd. Die twintig dagen blijken inderdaad wel nodig, want elke keer dat er iemand langs komt, knoopt hij een praatje aan of gaat zelf aan de wandel om bij te komen van drie streken met de verfkwast. Wij blijven hier een dag of vijf aan de kade en gaan met de fiets erop uit. Het hele eiland is van zuid naar noord slechts tien kilometer maar wel met steile heuvels en een top van royaal 300 meter.

Een dezer dagen ligt er op 20 meter afstand een huurjacht met een Engels gezin aan boord en wringt zicht daartussen een Belgisch super jacht (als een jacht van 20 meter met slechts 2 man personeel een superjacht genoemd mag worden). Dit terwijl er grote plekken kade vrij waren. Uitlaat gassen bij ons naar binnen blazend. Het is een jacht van een Belgische kranten eigenaar. Die hierop regeringsleiders fêteert (zo blijkt op internet en daar zijn in het kader van steekpenningen onderzoeken naar gedaan). De mensen die nu werden rondgevaren hebben zich niet aan ons voorgesteld. Geïrriteerd door dit hufterige gedrag kregen wij de neiging om direct te vertrekken echter de klussen voor die dag (het kitten van een aantal scepters) was nog niet voltooid. De volgende dag zouden wij al weg en dat hebben we dan ook gedaan, richting de baai van Lakka. Deze baai hadden wij bezocht per fiets en leek een leuk romantisch plekje om voor anker te gaan. 

Woensdag 6 april vertrekken wij naar Lakka. Bij het strand van Glyfada Beach villa's wordt het anker gezet voor de lunch.  Na de lunch en een korte rustpauze (dat moet tegenwoordig wel in dit rustige leven) trekt het helder blauwe water om eens te gaan zwemmen. Nog behoorlijk fris, later horen wij dat het toch al 18 graden moet zijn, nemen wij een duik. Met nu op de Viviane de aantrekkelijke mogelijkheid om op het achterdek met een warme douche het zout af te spoelen. Even later gaat het wateralarm dat in februari geïnstalleerd is. Onderzoek toont aan dat de doucheslang aansluiting aan de binnenkant blijkt te lekken (achteraf bleek het scheef gemonteerd). Na reparatie en het opnieuw kitten van de douche-installatie kunnen wij de twee mijl die nog overbrugd moet worden afleggen op de motor. In Lakka liggen wij met het anker redelijk dicht bij de ondiepe oostkant van de baai en de tweede nacht wordt er een stevige zuidwesten wind tot 30 knopen verwacht. Als de wind inderdaad blijkt aan te trekken verhuizen wij naar de dorpskade, het anker stevig doortgetrokken en de achterlijnen vast aan de wal. We liggen mooi beschut achter een paar huizen en slapen als een marmot in zijn/haar kooi.